Γυναικολογικοί
Καρκίνοι

Καρκίνος Αιδοίου

Ο καρκίνος αιδοίου είναι ένα είδος καρκίνου που εμφανίζεται στην επιφάνεια των έξω γεννητικών οργάνων, δηλαδή στην περιοχή του δέρματος που πλαισιώνει την ουρήθρα και τον κόλπο περιλαμβάνοντας την κλειτορίδα και τα χείλη του αιδοίου.

Συνήθως εμφανίζεται ως μικρό εξόγκωμα ή ως έλκος στην περιοχή του αιδοίου που συνοδεύεται από κνησμό. Τις περισσότερες φορές απαντάται σε ηλικιωμένες γυναίκες.

Παράγοντες κινδύνου

• Αυξανόμενη ηλικία: Συνήθως εμφανίζεται σε γυναίκες άνω των 65 ετών.
• Κάπνισμα
• Έκθεση στον ιό HPV
• Ασθενείς με παθήσεις του ανοσοποιητικού (π.χ. HIV λοίμωξη)
• Ύπαρξη προκακρινοματωδών καταστάσεων (Vulvar Intraepithilial Neoplasia – VIN) που δεν έχουν δεχτεί θεραπεία, ενδέχεται να οδηγήσουν σε καρκίνο.
• Κάποια υποκείμενη νόσος του αιδοίου, όπως π.χ. ο λειχήνας που έχει 3% πιθανότητα να οδηγήσει σε καρκίνο του αιδοίου.

Συνήθη συμπτώματα

• Δερματικές αλλοιώσεις (π.χ. αλλαγές στο χρώμα και πάχυνση)
• Μικρό ογκίδιο ή ακόμα και έλκος
• Πιθανή διόγκωση βουβωνικών λεμφαδένων
• Κνησμός που δεν υποχωρεί
• Ευαισθησία και πόνος στην περιοχή
• Αιμορραγία

Είδη νεοπλασίας αιδοίου

• Καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων (Squamous Cell Carcinoma – SCC): Αποτελεί τη πλειοψηφία των περιπτώσεων.
• Μελάνωμα: Στην περίπτωση αυτή ο καρκίνος ξεκινάει από τα κύτταρα παραγωγής μελανίνης που βρίσκονται στο δέρμα του αιδοίου.

Διάγνωση

Τα διαγνωστικά εργαλεία που έχουμε στη διάθεση μας είναι τα παρακάτω:

• Κλινική εξέταση: Επισκόπηση αιδοίου για εύρεση πιθανών αλλοιώσεων.
• Αιδοιοσκόπηση: Με τη χρήση οξικού οξέος και του κολποσκοπίου δύναται να ανιχνευθούν αλλοιώσεις στο δέρμα του αιδοίου.
• Λήψη βιοψίας από την περιοχή του αιδοίου ή/και τους βουβωνικούς λεμφαδένες: Σε περίπτωση που υπάρχει υποψία κακοήθειας λαμβάνοντας ένα ιστοτεμάχιο από την περιοχή της βλάβης μπορούμε να οδηγηθούμε στη διάγνωση.
• Σε περίπτωση υποψίας μεταστάσεων δύναται να χρησιμοποιηθούν η αξονική (CT) και η μαγνητική (MRI) τομογραφία ή και το PET scan για έλεγχο του θώρακα, της κοιλίας καθώς και των βουβωνικών λεμφαδένων.

Σταδιοποίηση καρκίνου αιδοίου κατά FIGO

(International Federation of Gynaecology and Obstetrics)

Στάδιο I: Ο όγκος περιορίζεται μόνο στο αιδοίο ή και στο περίνεο και δεν έχει επεκταθεί περαιτέρω.

• IA: Ο όγκος περιορίζεται μόνο στο αιδοίο ή και στο περίνεο, είναι κάτω από 2 cm και δεν έχει διείσδυση πάνω από 1 mm.
• ΙΒ: Ο όγκος είναι μεγαλύτερος από 2 cm ή διεισδύει πάνω από 1 mm βάθος.

Στάδιο ΙΙ: Ο όγκος έχει οποιοδήποτε μέγεθος και έχει διασπαρεί στις γειτονικές δομές, περιλαμβάνοντας το κατώτερο τμήμα της ουρήθρας, του κόλπου ή του πρωκτού, αλλά δεν έχει επεκταθεί στους λεμφαδένες ή σε άλλα σημεία του σώματος.

Στάδιο ΙΙΙ: Ο όγκος έχει επεκταθεί στους γειτονικούς ιστούς όπως τον κόλπο, την ουρήθρα, τον πρωκτό αλλά και στους βουβωνικούς λεμφαδένες. Δεν υπάρχουν όμως απομακρυσμένες μεταστάσεις.

• ΙΙΙΑ: Ο όγκος έχει επεκταθεί στους γειτονικούς ιστούς (τον κόλπο, την ουρήθρα, τον πρωκτό) και υπάρχουν 1-2 μεταστάσεις στους λεμφαδένες που είναι <5 mm ή υπάρχει 1 μετάσταση >5 mm. Δεν υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις.
• IIIB: Ο όγκος έχει επεκταθεί στους γειτονικούς ιστούς (τον κόλπο, την ουρήθρα, τον πρωκτό) και υπάρχουν ≥3 μεταστάσεις στους λεμφαδένες που είναι <5 mm ή υπάρχουν ≥2 μεταστάσεις ≥5 mm. Δεν υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις.
• ΙΙΙC: Ο όγκος έχει επεκταθεί στους γειτονικούς ιστούς (τον κόλπο, την ουρήθρα, τον πρωκτό) και υπάρχουν ≥1 λεμφαδένες που έχει προσβληθεί η κάψα τους.Δεν υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις.

Στάδιο IV: Ο όγκος έχει επεκταθεί στο ανώτερο τμήμα του κόλπου, της ουρήθρας ή του πρωκτού ή έχει απομακρυσμένες μεταστάσεις σε άλλα σημεία του σώματος.

• IVA: Ο όγκος έχει επεκταθεί στο ανώτερο τμήμα του κόλπου, της ουρήθρας ή του πρωκτού, στην ουροδόχο κύστη, στα οστά της πυέλου ή έχει επεκταθεί στους τοπικούς λεμφαδένες προκαλώντας εξέλκωση. Δεν υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις.
• IVB: Ο όγκος έχει δώσει απομακρυσμένες μεταστάσεις σε άλλα σημεία του σώματος.

-Στην περίπτωση μελανώματος χρησιμοποιείται άλλο σύστημα σταδιοποίησης.

Καρκίνος Τραχήλου

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι ένα είδος καρκίνου που εμφανίζεται στα κύτταρα του κατώτερου τμήματος της μήτρας που ονομάζεται τράχηλος.

Είδη νεοπλασίες τραχήλου

• Καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων (Squamous Cell Carcinoma – SCC): Ξεκινά από κύτταρα τα οποία βρίσκονται στην εξωτερική επιφάνεια του τραχήλου και αποτελεί την πλειοψηφία των περιπτώσεων.
• Αδενοκαρκίνωμα: Ξεκινά από κύτταρα τα οποία βρίσκονται εντός του τραχηλικού αυλού.

Αιτιολογικοί παράγοντες

Το σημαντικότερο αίτιο της εμφάνισης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας είναι η λοίμωξη από τον HPV. Υπάρχουν πάνω από 100 τύποι του HPV. Κάποιοι από αυτούς χαρακτηρίζονται high risk και αν αφεθούν χωρίς θεραπεία σε βάθος χρόνου (10 – 15 έτη από την αρχική λοίμωξη) ενδέχεται να οδηγήσουν σε καρκίνο του τραχήλου.

O HPV απομονώνεται στο 99.7% των περιπτώσεων καρκινώματος εκ πλακωδών κυττάρων. Υπάρχει συσχέτιση και με το αδενοκαρκίνωμα αλλά σε αυτό διαδραματίζει κάποιο ρόλο και η ηλικία της γυναίκας, έτσι σε γυναίκες κάτω των 40 ετών η συσχέτιση αγγίζει το 89%, ενώ σε ηλικία άνω των 60 ετών είναι περίπου στο 43%.

Συμπτώματα

Στα πολύ αρχικά του στάδια συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα. Όσο προχωράει η κατάσταση μπορεί να εμφανιστούν κάποια από τα παρακάτω:

• Κολπική αιμορραγία ιδιαιτέρως μετά από σεξουαλική επαφή
• Πυελικός πόνος που συνήθως γίνεται εντονότερος κατά τη σεξουαλική επαφή
• Βλεννοαιματηρές κολπικές εκκρίσεις που συνοδεύονται από δυσάρεστη οσμή

Τρόποι πρόληψης

Το πρώτο και βασικότερο είναι εμβολιασμός κατά του HPV, ο οποίος είναι πολύ σημαντικό να πραγματοποιείται πριν να είναι η γυναίκα σεξουαλικά ενεργή. Με τον τρόπο αυτό παρέχεται προστασία για κάποια από τα στελέχη του ιού που ανήκουν στην κατηγορία high risk, αλλά και από αυτά που σχετίζονται με τα κονδυλώματα.

Το άλλο μέτρο πρόληψης είναι η συστηματική παρακολούθηση του τραχήλου (cervical screening programme) που πραγματοποιείται με το test PAP και αν χρειαστεί συνδυάζεται με το HPV DNA test. Ακολουθώντας τον αλγόριθμο, αν απαιτηθεί πραγματοποιείται κολποσκόπηση και λήψη βιοψίας. Ανάλογα με το είδος της προκαρκινωματώδους βλάβης λαμβάνεται απόφαση για την αφαίρεση της (LLETZ) ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να αναπτυχθεί καρκίνος.

Διάγνωση

Όταν υπάρχει υποψία για βλάβη στον τράχηλο της μήτρας, όπως προαναφέρθηκε στο κομμάτι της πρόληψης, διενεργούνται περαιτέρω έλεγχοι που περιλαμβάνουν την κολποσκόπηση και τη λήψη βιοψίας και ενδεχομένως την αφαίρεση τμήματος με τη χρήση διαθερμίας (LLETZ). Στις περιπτώσεις αυτές τα δείγματα που λαμβάνονται αποστέλλονται για ιστολογική εξέταση και με τον τρόπο αυτό καταλήγουμε σε διάγνωση.

Σταδιοποίηση καρκίνου τραχήλου της μήτρας κατά FIGO (International Federation of Gynecology and Obstetrics)

Στάδιο I: Ο όγκος περιορίζεται αποκλειστικά στον τράχηλο.

• IA: Καρκίνος που διαγιγνώσκεται μόνο μικροσκοπικά με μέγιστο βάθος διείσδυσης <5 mm.

-IA1: Στρωματική διείσδυση <3 mm σε βάθος.

-ΙΑ2: Στρωματική διείσδυση ≥3 mm, αλλά <5 mm σε βάθος

• ΙΒ: Καρκίνος με διείσδυση ≥5 mm. Η βλάβη περιορίζεται στον τράχηλο.

-ΙΒ1: Στρωματική διείσδυση ≥5 mm σε βάθος και μέγιστη διάμετρο όγκου <2 cm.

-IB2: Όγκος με μέγιστη διάμετρο ≥2 cm, αλλά <4 cm.

-IB3: Όγκος με μέγιστη διάμετρο ≥4 cm.

Στάδιο ΙΙ: Ο όγκος διασπείρεται πέρα από τη μήτρα, αλλά δεν επεκτείνεται στο κατώτερο ⅓ του κόλπου ή στο πυελικό τοίχωμα.

• ΙΙΑ: Η επέκταση περιορίζεται στα άνω ⅔ του κόλπου, χωρίς ανάμειξη των παραμητρίων.

-ΙΙΑ1: Καρκίνωμα με μέγιστη διάμετρο <4 cm.

-ΙΙΑ2: Καρκίνωμα με μέγιστη διάμετρο ≥4 cm.

• ΙΙΒ: Με ανάμειξη των παραμητρίων, χωρίς όμως επέκταση στο πυελικό τοίχωμα.

Στάδιο ΙΙΙ: Ο όγκος περιλαμβάνει το κατώτερο ⅓ του κόλπου ή/και επεκτείνεται στο πυελικό τοίχωμα ή/και προκαλεί υδρονέφρωση ή μη λειτουργικό νεφρό ή/και περιλαμβάνει τους πυελικούς ή/και τους παρα-αορτικούς λεμφαδένες.

• ΙΙΙΑ: Ο όγκος περιλαμβάνει το κατώτερο ⅓ του κόλπου χωρίς επέκταση στο πυελικό τοίχωμα
• IIIB: Επέκταση στο πυελικό τοίχωμα ή/και πρόκληση υδρονέφρωσης ή ύπαρξη μη λειτουργικού νεφρού
• ΙΙΙC: Περιλαμβάνει τους πυελικούς ή/και τους παρα-αορτικούς λεμφαδένες, (r: διαπιστωμένο με απεικονιστικές μεθόδους, p: διαπιστωμένο με ιστολογική εξέταση) ανεξαρτήτως από το μέγεθος του όγκου.

–IIIC1: Μετάσταση μόνο στους πυελικούς λεμφαδένες

 -ΙΙC2: Μετάσταση στους παρα-αορτικούς λεμφαδένες

Στάδιο IV: Ο όγκος έχει επεκταθεί πέρα από την πύελο ή περιλαμβάνει (αποδεδειγμένα με βιοψία) το βλεννογόνο της ουροδόχου κύστης ή του πρωκτού.

• IVA: Διασπορα σε γειτονικά όργανα
• IVB: Διασπορα σε απομακρυσμένα όργανα

Καρκίνος του ενδομητρίου

Καρκίνος του ενδομητρίου είναι ο καρκίνος που ξεκινά από το στρώμα κυττάρων που βρίσκεται στην εσωτερική κοιλότητα της μητρας που ονομάζεται ενδομήτριο. Αποτελεί ένα είδος καρκίνου της μήτρας, ενώ ένα άλλο είδος λιγότερο συχνό είναι το σάρκωμα μήτρας.

Παράγοντες κινδύνου

• Πρόωρη εμμηναρχή ή καθυστερημένη εμμηνόπαυση: Στις γυναίκες με μεγαλύτερο αριθμό περιόδων, το ενδομήτριο εκτίθεται συνολικά περισσότερο σε οιστρογόνα με αποτέλεσμα οι πιθανότητες για ανάπτυξη καρκίνου να είναι ελαφρώς αυξημένες.
• Παχυσαρκία: Ο λιπώδης ιστός παράγει κι αυτός οιστρογόνα με αποτέλεσμα το ενδομήτριο να διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο.
• Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS): Ιδιαίτερα σε γυναίκες που έχουν λιγότερο από μία περίοδο ανά τρίμηνο.
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Υποκείμενη νόσος του ενδομητρίου (υπερπλασία ενδομητρίου, ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από ατυπία)
• Αυξανόμενη ηλικία: Όσο μεγαλύτερη είναι η γυναίκα τόσο μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχει για εμφάνιση καρκίνου του ενδομητρίου, μιας και τα περισσότερα περιστατικά εμφανίζονται μετά την εμμηνόπαυση.
• Ατεκνία: Γυναίκες που δεν έχουν κυοφορήσει ποτέ διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο
• Θεραπεία για καρκίνο του μαστού: Συγκεκριμένα η έκθεση σε Ταμοξιφαίνη για κάποιο χρονικό διάστημα αυξάνει την πιθανότητα για εμφάνιση καρκίνου του ενδομητρίου.
• Κληρονομικός μη-πολυποδιασικός καρκίνος του παχέος εντέρου (HNPCC) ή Σύνδρομο Lynch
• Σπάνιες κύστες ωοθηκών που παράγουν μεγάλες ποσότητες οιστρογόνων

Συμπτώματα

Τα πιο συνήθη είναι μετεμμηνοπαυσιακή αιμορραγία ή μεσοκύκλια αιμορραγία σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.

Διάγνωση

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το συνδυασμό των παρακάτω, ώστε να καταλήξουμε στη διάγνωση του καρκίνου του ενδομητρίου:

• Λήψη λεπτομερούς ιστορικού για ανεύρεση πιθανών παραγόντων κινδύνου καθώς και κλινική εξέταση.
• Διακολπικός υπερηχογραφικός έλεγχος: Με τη χρήση υπερήχων εκτιμούμε το πάχος και την ηχογένεια του ενδομητρίου.
• Λήψη βιοψίας σε επίπεδο ιατρείου: Πραγματοποιείται με χρήση εύκαμπτου πλαστικού αυλού (pipelle).
• Υστεροσκόπηση με ή χωρίς λήψη βιοψίας: Χρησιμοποιώντας μια κάμερα διαμέσου του κόλπου εκτιμούμε άμεσα το ενδομήτριο και σε περίπτωση εντόπισης ύποπτης περιοχής, πραγματοποιείται λήψη βιοψίας συνήθως πραγματοποιώντας απόξεση.

Είδη νεοπλασίας ενδομητρίου

Το 95% είναι αδενοκαρκίνωμα.

Υπάρχουν 3 είδη αδενοκαρκινώματος του ενδομητρίου:

• Ενδομητριοειδές αδενοκαρκίνωμα: Αποτελεί το 75% των αδενοκαρκινωμάτων.
• Ορώδες καρκίνωμα: Αποτελεί περίπου το 5% των αδενοκαρκινωμάτων.
• Διαυγοκυτταρικό καρκίνωμα: Αποτελεί το 1-2% των αδενοκαρκινωμάτων.

Σταδιοποίηση καρκίνου ενδομητρίου κατά FIGO (International Federation of Gynecology and Obstetrics)

Στάδιο Ι: Ο όγκος εντοπίζεται στη μήτρα και δεν έχει επεκταθεί εκτός αυτής.

• ΙΑ: Έχει διηθήσει λιγότερο από το 50% του μυομητρίου.
• ΙΒ: Έχει διηθήσει λιγότερο από το 50% του μυομητρίου.

Στάδιο ΙΙ: Ο όγκος έχει εξαπλωθεί και στον τράχηλο της μήτρας.

Στάδιο ΙΙΙ: Ο όγκος έχει επεκταθεί πέραν του τραχήλου και της μήτρας, σε άλλα σημεία του γεννητικού συστήματος ή  σε γειτονικούς λεμφαδένες.

• ΙΙΙΑ: Επέκταση στον ορογόνο της μήτρας ή στις σάλπιγγες ή στις ωοθήκες
• ΙΙΙΒ: Επέκταση στον κόλπο ή στα παραμήτρια
• ΙΙΙC1: Επέκταση στους πυελικούς λεμφαδένες
• ΙΙΙC2: Επέκταση στους παρα-αορτικούς λεμφαδένες

Στάδιο ΙV: Ο όγκος έχει διασπαρεί στην ουροδόχο κύστη ή το έντερο ή σε άλλα απομακρυσμένα όργανα του σώματος.

• ΙVΑ: Επέκταση στο βλεννογόνο της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου

ΙVΒ: Επέκταση στους βουβωνικούς λεμφαδένες ή σε άλλα απομακρυσμένα σημεία

Καρκίνος Ωοθηκών

Πρόκειται για τη μορφή αυτή του γυναικολογικού καρκίνου που ξεκινά από τις ωοθήκες. Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα εμφανίζονται σε προχωρημένα στάδια της νόσου με αποτέλεσμα η αρχική διάγνωση να πραγματοποιείται καθυστερημένα. Αυτός είναι και ο λόγος για την κακή πρόγνωση, μιας και η 5ετής επιβίωση αγγίζει μόλις το 35%.

Η συχνότητα με την οποία παρουσιάζεται στο γενικό πληθυσμό είναι 1.4% και η συχνότερη ηλικία εμφάνισης μεταξύ 50 και 60 ετών.

Παράγοντες κινδύνου

• Αυξανόμενη ηλικία: Όπως προαναφέρθηκε εμφανίζεται συχνότερα σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
• Οικογενειακό ιστορικό: Ειδικά όταν πρόκειται για πρώτου βαθμού συγγενείς.
• Κληρονομούμενες γονιδιακές μεταλλάξεις: Πρόκειται για τα γονίδια BRCA 1 και BRCA 2 που σχετίζονται με εμφάνιση καρκίνου ωοθηκών και μαστού.
• Πρώιμη εμμηναρχή ή καθυστερημένη εμμηνόπαυση μπορεί να σχετίζεται με αυξανόμενη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου ωοθηκών.

Συμπτώματα

Όπως προαναφέρθηκε δυστυχώς στα αρχικά στάδια συνήθως δεν παρουσιάζονται συμπτώματα. Όταν η πάθηση έχει αρχίσει να εξελίσσεται ενδεχομένως να εμφανιστούν κάποια από τα παρακάτω μη ειδικά συμπτώματα:

• Αίσθημα πληρότητας και διάταση κοιλίας
• Απώλεια βάρους
• Δυσφορία στην κοιλιακή χώρα
• Αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου
• Συχνοουρία

Είδη νεοπλασίας ωοθηκών

• Επιθηλιακοί όγκοι: Προέρχονται από τη στιβάδα των κυττάρων που καλύπτουν τις ωοθήκες. Αποτελεί το 90% των ωοθηκικών καρκίνων.
• Στρωματικοί όγκοι: Προέρχονται από τον ωοθηκικό ιστό που περιέχει τα κύτταρα που παράγουν ορμόνες. Αποτελεί περίπου το 7% των ωοθηκικών καρκίνων.
• Όγκοι γεννητικών κυττάρων: Προέρχονται από κύτταρα που οδηγούν στη δημιουργία των ωαρίων. Αυτοί είναι σπάνιοι όγκοι οι οποίοι όμως εμφανίζονται σε νεαρές γυναίκες.

Τέλος μια διαφορετική κατηγορία είναι οι Borderline όγκοι ωοθηκών οι οποίοι δε συγκαταλέγονται αμιγώς στους καρκίνους καθώς ιστολογικά δε διηθούν τη βασική μεμβράνη, παραταύτα όμως δύναται να συμπεριφερθούν ως κακοήθεια.

Διάγνωση

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το συνδυασμό των παρακάτω, ώστε να καταλήξουμε στη διάγνωση του καρκίνου ωοθηκών:

• Λήψη λεπτομερούς ιστορικού
• Κλινική εξέταση, η οποία περιλαμβάνει και αμφίχειρη εξέταση για την ψηλάφηση πιθανών όγκων στην περιοχή των παραμητρίων.
• Κολπικός/κοιλιακός υπερηχογραφικός έλεγχος: Με τον τρόπο αυτό λαμβάνουμε πληροφορίες για το μέγεθος και τη σύσταση των ωοθηκικών μορφωμάτων (B & M rules, όπως περιγράφησαν στην ενότητα Κύστεις Ωοθηκών Προεμμηνοπαυσιακά)
• Καρκινικοί δείκτες: Πρόκειται για αιματολογικές εξετάσεις. Αυτές δύναται να περιλαμβάνουν για γυναίκες που βρίσκεται πριν την εμμηνόπαυση: CA-125, β-hCG, aFP και LDH και για αυτές μετά την εμμηνόπαυση: CA-125, CA-19.9, CEA.
• Αξονική τομογραφία (CT scan): Σε περίπτωση υποψίας για κακοήθεια πραγματοποιείται CT κοιλίας για τη συλλογή περισσότερων πληροφοριών και την ορθότερη σταδιοποίηση της νόσου.

Σταδιοποίηση καρκίνου ωοθηκών κατά FIGO (International Federation of Gynecology and Obstetrics)

Στάδιο Ι: Ο όγκος περιορίζεται στις ωοθήκες.

• Στάδιο ΙΑ: Ο όγκος περιορίζεται στη μία ωοθήκη, χωρίς επέκταση στην επιφάνειά της και με αρνητικές περιτοναϊκές πλύσεις.
• Στάδιο ΙΒ: Ο όγκος περιλαμβάνει και τις δύο ωοθήκες, χωρίς επέκταση στην επιφάνειά τους και με αρνητικές περιτοναϊκές πλύσεις.
• Στάδιο ΙC1: Χειρουργική ρήξη του μορφώματος
• Στάδιο ΙC2: Το μόρφωμα έχει υποστεί ρήξη προ του χειρουργείου ή ο όγκος επεκτείνεται στην ωοθηκική επιφάνεια.
• Στάδιο ΙC3: Καρκινικά κύτταρα ανευρίσκονται στις περιτοναϊκές πλύσεις.

Στάδιο ΙΙ: Ο όγκος περιλαμβάνει τη μία ή και τις δύο ωοθήκες με επέκταση στην ελάσσονα πύελο ή πρωτοπαθής περιτοναϊκός καρκίνος.

• Στάδιο ΙΙΑ: Επέκταση ή εμφύτευση στη μήτρα ή/και στις σάλπιγγες.
• Στάδιο ΙΙΒ: Επέκταση σε άλλους ενδοπεριτοναϊκούς ιστούς

Στάδιο ΙΙΙ: Ο όγκος περιλαμβάνει τη μία ή και τις δύο ωοθήκες με κυτταρολογικά ή ιστολογικά επιβεβαιωμένη διασπορά στο περιτόναιο εκτός της πυέλου ή/και μετάσταση στους οπισθοπεριτοναϊκούς λεμφαδένες.

• Στάδιο ΙΙΙΑ1(i): Θετικοί οπισθοπεριτοναϊκοί λεμφαδένες ≤10 mm.
• Στάδιο ΙΙΙΑ1(ii): Θετικοί οπισθοπεριτοναϊκοί λεμφαδένες >10 mm.
• Στάδιο ΙΙΙΑ2: Μικροσκοπική εξωπυελική συμμετοχή με ή χωρίς θετικούς οπισθοπεριτοναϊκούς λεμφαδένες.
• Στάδιο ΙΙΙΒ: Μακροσκοπική εξωπυελική περιτοναϊκή μετάσταση ≤2 cm με ή χωρίς θετικούς οπισθοπεριτοναϊκούς λεμφαδένες. Περιλαμβάνει επέκταση στην κάψουλα του ήπατος ή του σπληνός.
• Στάδιο ΙΙΙC: Μακροσκοπική εξωπυελική περιτοναϊκή μετάσταση >2 cm με ή χωρίς θετικούς οπισθοπεριτοναϊκούς λεμφαδένες. Περιλαμβάνει επέκταση στην κάψουλα του ήπατος ή του σπληνός.

Στάδιο ΙV: Απομακρυσμένες μεταστάσεις που δεν περιλαμβάνουν τις περιτοναϊκες.

• Στάδιο ΙVΑ: Υπεζωκοτική συλλογή με θετική κυτταρολογική εξέταση
• Στάδιο ΙVΒ: Ηπατικές ή/και σπληνικές παρεγχυματικές μεταστάσεις, μεταστάσεις σε εξωκοιλιακά όργανα (περιλαμβάνονται βουβωνικοί λεμφαδένες και λεμφαδένες εκτός κοιλιακής χώρας).