Ινομυώματα

Τα λειομυώματα ή ινομυώματα είναι καλοήθη μορφώματα που αναπτύσσονται στο μυϊκό στρώμα της μήτρας. Αποτελούνται από λείες μυϊκές ίνες και συνδετικό ιστό. Η εμφάνισή τους είναι πάρα πολύ συχνή με 1 στις 3 γυναίκες περίπου να αναπτύσουν ινομυώματα σε κάποια φάση της ζωής τους, κυρίως μεταξύ 30 και 50 ετών. Γυναίκες που απέκτησαν παιδιά έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ινομυώματα και μάλιστα το ρίσκο μειώνεται όσο αυξάνεται ο αριθμός των παιδιών.

Η ανάπτυξή τους σχετίζεται άμεσα με τα οιστρογόνα, τα οποία βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Έτσι, συνήθως παρατηρείται συρρίκνωσή τους όταν η γυναίκα εισέρχεται στην εμμηνόπαυση που συνοδεύεται από πτώση των παραγόμενων οιστρογόνων. Αυτό επίσης εξηγεί γιατί εμφανίζονται συχνότερα σε υπέρβαρες γυναίκες, καθώς ο λιπώδης ιστός παράγει και αυτός οιστρογόνα με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν στο σώμα σε υψηλότερα επίπεδα.

Τέλος, για κάποιο λόγο έχει παρατηρηθεί ότι εμφανίζονται κατά πολύ συχνότερα σε γυναίκες Αφρικανο-Καραϊβικής καταγωγής.

Είδη Ινομυωμάτων

Ανάλογα με τη ανατομική περιοχή της μήτρας όπου εμφανίζονται διαχωρίζονται σε:

• Ενδοτοιχωματικά (intramural):Το πιο συχνό είδος. Εντοπίζονται στο μυϊκό στρώμα του τοιχώματος της μήτρας.
• Υποορογόνια (subserosal): Αναπτύσσονται εκτός του τοιχώματος, κάτω από τον ορογόνο χιτώνα που καλύπτει τη μήτρα
• Υποβλεννογόνια (submucosal): Αναπτύσσονται ακριβώς από κάτω από το ενδομήτριο, με αποτέλεσμα μερικές φορές να προβάλλουν εντός της ενδομήτριας κοιλότητας. Διακρίνονται στους εξής τύπους: Type 0: Μισχωτά ινομυώματα που προβάλλουν αποκλειστικά εντός της ενδομήτριας κοιλότητας, χωρίς επέκταση στο μυϊκό στρώμα. Type I: Χωρίς μίσχο, με λιγότερο από 50% επέκταση στο μυϊκό στρώμα. Type II: Χωρίς μίσχο, με περισσότερο από 50% επέκταση στο μυϊκό στρώμα.

Συμπτώματα

Πολλές από τις γυναίκες που έχουν ινομυώματα δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα και αυτά ανακαλύπτονται τυχαία σε υπερηχογραφικό έλεγχο. Σε άλλες όμως μπορούν να προκαλέσουν ποικιλία συμπτωμάτων ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση τους. Συγκεκριμένα, τα ενδοτοιχωματικά ενδέχεται να προκαλέσουν βαριά αιμορραγία κατά την περίοδο, κοιλιακό άλγος, άλγος χαμηλά στη μέση, δυσπαρεύνια, συχνοουρία (όταν είναι σε μέγεθος και θέση που πιέζουν την ουροδόχο κύστη) και δυσκοιλιότητα (όταν είναι σε μέγεθος και θέση που πιέζουν το έντερο). Τα υποβλεννογόνια ινομυώματα σχετίζονται άμεσα με βαριά αιμορραγία κατά την περίοδο, καθώς και με θέματα υπογονιμότητας, ενώ τέλος τα υποορογόνια συνήθως δε σχετίζονται με βαριές αιμορραγίες, αλλά μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα λόγω άσκησης πίεση σε γειτονικά όργανα, όταν δε είναι μισχωτά ενδέχεται να συστραφόυν και να προκαλέσουν έντονο άλγος.

Όλα τα ινομυώματα, ανεξαρτήτως θέσης, ενδέχεται να προκαλέσουν πόνο όταν υποστούν μια διαδικασία που ονομάζεται εκφύλιση. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της ερυθράς εκφύλισης που μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της κυήσεως και να προκαλέσει έντονο άλγος.