Αντιμετώπιση Γυναικολογικών
Καρκίνων

SERVICES

Καρκίνος Αιδοίου

Η θεραπεία εξαρτάται από το είδος αλλά και το στάδιο στο οποίο διαγιγνώσκεται ο καρκίνος και δύναται να περιλαμβάνει:

Χειρουργική αφαίρεση του όγκου:

• Με ευρεία τοπική εκτομή, όπου αφαιρείται ο όγκος και τμήμα δέρματος γύρω από αυτόν που δείχνει υγιές έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν οι πιθανότητες να αφαιρεθεί ο όγκος χωρίς να παραμείνει υπόλειμμα.
• Μερική ή ριζική αιδοιεκτομή, όπου αφαιρείται τμήμα ή ολόκληρη η περιοχή του δέρματος του αιδοίου καθώς και οι υποκείμενοι ιστοί. Αυτό προτιμάται σε μεγαλύτερους καρκίνους.

Χειρουργική αφαίρεση γειτονικών λεμφαδένων: Αν υπάρχουν υποψίες για επέκταση του καρκίνου στους λεμφαδένες προτείνεται οι αφαίρεσή τους. Τις περισσότερες φορές πραγματοποιείται η αφαίρεση και εξέταση του φρουρού λεμφαδένα, δηλαδή αυτού στον οποίο είναι πιθανότερο να έχει γίνει πρώτα η διασπορά. Αν βρεθεί καθαρός, τότε είναι σχεδόν απίθανη η επέκταση καρκινικών κυττάρων παραπέρα. Με αυτόν τον τρόπο περιορίζουμε την έκταση του χειρουργείου και μειώνουμε αισθητά τις πιθανότητες εμφάνισης μιας συχνής επιπλοκής που ονομάζεται λεμφοίδημα.

Ακτινοβολία: Κάποιες φορές χρησιμοποιείται πριν από το χειρουργείο για να επιτευχθεί σμίκρυνση του όγκου πριν την αφαίρεσή του ή χρησιμοποιείται και μετεγχειρητικά, κυρίως όταν πραγματοποιείται αφαίρεση προσβεβλημένων λεμφαδένων με σκοπό την εξάλειψη πιθανών υπολειμματικών καρκινικών κυττάρων στην περιοχή. Ενδέχεται να  συνδυαστεί και με χημειοθεραπεία.

Χημειοθεραπεία: Δύναται να χρησιμοποιηθεί προεγχειρητικά σε συνδυασμό με την ακτινοβολία για να επιτευχθεί μείωση του μεγέθους του όγκου ή και σε περιπτώσεις προχωρημένου σταδίου καρκίνου όπου υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις.

Μετά το πέρας της θεραπείας, ακόμα κι αν αυτή στεφθεί με πλήρη επιτυχία, είναι εξαιρετικά σημαντικό το κομμάτι της παρακολούθησης (follow up), το οποίο εξατομικεύεται για κάθε ασθενή, και αυτό διότι ελλοχεύει η πιθανότητα υποτροπής.

Καρκίνος Τραχήλου

Εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο διαγιγνώσκεται ο καρκίνος, αλλά και στο αν υπάρχουν υποκείμενα νοσήματα που δύναται να αποτρέψουν μια ενδεχόμενη χειρουργική επέμβαση.

Η χειρουργική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:

• Αφαίρεση τμήματος του τραχήλου. Αυτό προτιμάται στην περίπτωση του καρκίνου in situ, όπου αφαιρείται ένα τμήμα τραχήλου που περιέχει τη βλάβη καθώς και υγιείς ιστός γύρω από αυτή π.χ. με κωνοειδή εκτομή.
• Τραχηλεκτομή (αφαίρεση του τραχήλου): Προτείνεται μόνο για τα αρχικά στάδια καρκίνου και σε περιπτώσεις που η ασθενής επιθυμεί να διατηρήσει την ικανότητά της για τεκνοποίηση. Στην περίπτωση αυτή πραγματοποιείται ριζική τραχηλεκτομή και εν συνεχεία εκτελείται περίδεση τραχήλου, ώστε να μπορέσει η μήτρα να διατηρήσει την κύηση.
• Ριζική υστερεκτομή: Αποτελεί την θεραπεία του καρκίνου του τραχήλου αρχικού σταδίου και περιλαμβάνει την αφαίρεση του τραχήλου, της μήτρας, του ανώτερου τμήματος του κόλπου και των γειτονικών λεμφαδένων. Είναι η θεραπεία εκλογής και με τη μικρότερη πιθανότητα υποτροπής, αλλά με την αφαίρεση της μήτρας δεν υπάρχει δυνατότητα τεκνοποίησης.

Ακτινοβολία: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κύρια θεραπεία αν πρόκειται για καρκίνο προχωρημένου σταδίου ή συμπληρωματικά μετά από χειρουργείο για να μειώσει την πιθανότητα υποτροπής. Δύναται να πραγματοποιηθεί εξωτερικά, με τη χρήση πηγής που ακτινοβολεί τη συγκεκριμένη περιοχή του σώματος ή εσωτερικά, με την τοποθέτηση συσκευής που ακτινοβολεί εντός του κόλπου. Κάποιες φορές χρησιμοποιείται συνδυασμός των παραπάνω.

Χημειοθεραπεία: Χορηγείται συνήθως σε προχωρημένη νόσο και κάποιες φορές συνδυάζεται με ακτινοβολία καθώς ενισχύει την αποτελεσματικότητα της τελευταίας.

Ανοσοθεραπεία: Σε περιπτώσεις προχωρημένης νόσου και εκεί που οι υπόλοιπες επιλογές έχουν αποτύχει, μπορεί να χορηγηθούν ανοσοτροποποιητικά φάρμακα τα οποία ενδέχεται να βοηθήσουν στην εξέλιξη της νόσου.

Καρκίνος Ενδομητρίου

Περιλαμβάνει τη χειρουργική αντιμετώπιση η οποία είναι η ολική υστερεκτομή μετά των εξαρτημάτων. Αν δεν υπάρχει διασπορά της νόσου δύναται να πραγματοποιηθεί λαπαροσκοπικά. Συνήθως αφαιρούνται και οι γειτονικοί λεμφαδένες για εξέταση (λεμφαδενεκτομή), διαδικασία η οποία και αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί λαπαροσκοπικά.

Ακτινοβολία: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κύρια θεραπεία αν πρόκειται για καρκίνο προχωρημένου σταδίου ή συμπληρωματικά μετά από χειρουργείο για να μειώσει την πιθανότητα υποτροπής. Δύναται να πραγματοποιηθεί εξωτερικά, με τη χρήση πηγής που ακτινοβολεί τη συγκεκριμένη περιοχή του σώματος ή εσωτερικά, με την τοποθέτηση συσκευής που ακτινοβολεί εντός του κόλπου.

Χημειοθεραπεία: Συνιστάται μετά από χειρουργείο εάν εκτιμάται ότι υπάρχει αυξημένη πιθανότητα υποτροπής ή και πριν το χειρουργείο με σκοπό να συρρικνωθει ο όγκος και να είναι ευκολότερα εξαιρέσιμος. Επίσης δύναται να χορηγηθεί σε περίπτωση καρκίνου προχωρημένου σταδίου, όπου υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις.

Ορμονοθεραπεία: Πρόκειται για θεραπεία που μειώνει τα επίπεδα ορμονών στον οργανισμό που ευνοούν την εξέλιξη της νόσου. Συνήθως χορηγείται σε περίπτωση καρκίνου προχωρημένου σταδίου, όπου υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις.Ανοσοθεραπεία: Σε περιπτώσεις προχωρημένης νόσου και εκεί που οι υπόλοιπες επιλογές έχουν αποτύχει, μπορεί να χορηγηθούν ανοσοτροποποιητικά φάρμακα τα οποία ενδέχεται να βοηθήσουν στην εξέλιξη της νόσου.

Καρκίνος Ωοθηκών

Η γενική χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου των ωοθηκών περιλαμβάνει μέση κάθετη τομή στο δέρμα με πραγματοποίηση ολικής υστερεκτομής μετά των εξαρτημάτων, επιπλεκτομή, λήψη βιοψιών από πιθανά σημεία περιτοναϊκών εμφυτεύσεων, λήψη περιτοναϊκού υγρού για κυτταρολογική εξέταση και αξιολόγηση οπισθοπεριτοναϊκών λεμφαδένων. Τα παραπάνω πραγματοποιούνται όταν πρόκειται για αρχικού σταδίου νόσο (Στάδιο Ι).

Αν πρόκειται για Σταδίου ΙΙ – IV, τότε αν είναι δυνατόν η ασθενής να υποβληθεί σε χειρουργείο, προτείνεται η μέγιστη ογκομείωση που μπορεί να πραγματοποιηθεί (debulking) και εν συνεχεία χημειοθεραπεία.

Χημειοθεραπεία: Προτείνεται για τα στάδια από IC και άνω. Επομένως, διαπιστώνεται ότι είναι σημαντικό να γίνει προσπάθεια για την αφαίρεση του όγκου χωρίς να πραγματοποιηθεί ρήξη, όταν πρόκειται για Σταδίου Ι νόσο, διότι αν αυτό συμβεί τότε αυτόματα κατατάσσεται σε στην κατηγορία IC και χρήζει χορήγησης χημειοθεραπείας μετεγχειρητικά.  Επίσης η χημειοθεραπεία μπορεί να προταθεί και προεγχειρητικά με σκοπό τη μείωση του μεγέθους του όγκου πριν την πραγματοποίηση χειρουργικής ογκομείωσης.